χρυσάφι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	χρυσάφι	τα	χρυσάφια
γενική	του	χρυσαφιού	των	χρυσαφιών
αιτιατική	το	χρυσάφι	τα	χρυσάφια
κλητική		χρυσάφι		χρυσάφια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χρυσάφι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική χρυσάφι(ν) < ελληνιστική κοινή χρυσάφιον, υποκοριστικό του αρχαίου χρυσός

Προφορά

ΔΦΑ : /xɾiˈsa.fi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : χρυ‐σά‐φι

τονικά παρώνυμα: χρυσαφί, χρυσαφή

Ουσιαστικό

χρυσάφι ουδέτερο

1. ο χρυσός
2. (συνεκδοχικά) τα πλούτη

Εκφράσεις

• χώμα πιάνει, χρυσάφι γίνεται

Συγγενικά

• χρυσαφένιος
• χρυσαφής
• χρυσαφί
• χρυσαφικό, χρυσαφικά

→ και δείτε τη λέξη χρυσός

Μεταφράσεις

   

→ δείτε τις λέξεις χρυσός και πλούτος

Πηγές

• χρυσάφι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• χρυσάφι - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)