χηλή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	χηλή	οι	χηλές
γενική	της	χηλής	των	χηλών
αιτιατική	τη	χηλή	τις	χηλές
κλητική		χηλή		χηλές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χηλή < αρχαία ελληνική χηλή

Ουσιαστικό

χηλή θηλυκό

1. (ανατομία): άκρη εξωτερικού οργάνου.
2. (ζωολογία): το νύχι μερικών ζώων
3. (ζωολογία): η δαγκάνα των καβουριών, αστακών κ.ά.
4. η οπλή
5. προεξοχή γης που εισχωρεί στη θάλασσα (φυσική ή τεχνητή), προβλήτα, μώλος

Συγγενικές λέξεις

• χηλοειδής
• χηλοειδές

Μεταφράσεις

    χηλή

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

χηλή < χαίνω

Ουσιαστικό

χηλή θηλυκό

1. οπλή ζώου
2. νύχι
3. βελόνα για πλέξιμο διχτυών, σαγίττα

Συγγενικές λέξεις

• παράγωγα
• χηλεύω (πλέκω δίχτυ)
• χήλαργος (ταχύς στις οπλές, γοργός, ταχύπους)

• σύνθετα
• μονόχηλον (τετράποδον) ζώον = αυτό που έχει μία μόνο χηλή (η χηλή = το νύχι), όπως το γαϊδουράκι, το άλογο, το μουλάρι, τα βοοειδή
• δίχηλον (τετράποδον) ζώον = αυτό που έχει δύο χηλές (η χηλή = το νύχι), όπως το κατσίκι, το πρόβατο