φυσητής

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /fi.siˈtis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φυ‐ση‐τής

Κλιτικός τύπος επιθέτου

φυσητής

• γενική ενικού του φυσητή, θηλυκό του φυσητός

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	φυσητής	οἱ	φυσηταί
γενική	τοῦ	φυσητοῦ	τῶν	φυσητῶν
δοτική	τῷ	φυσητῇ	τοῖς	φυσηταῖς
αιτιατική	τὸν	φυσητήν	τοὺς	φυσητᾱ́ς
κλητική ὦ!		φυσητᾰ́		φυσηταί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φυσητᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		φυσηταῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ποιητής' όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φυσητής (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική φυσάω, φυση- + -τής < φῦσα

Ουσιαστικό

φυσητής αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) αυτός που φυσάει

  ≈ συνώνυμα: φυσητήρ

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη φῦσα

Πηγές

• φυσητής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.