φράσις

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

φράσις < αρχαία ελληνική φράσις

Ουσιαστικό

φράσις θηλυκό

• (καθαρεύουσα) φράση

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	φράσις	φράσει	φράσεις
Γενική	φράσεως	φρασέοιν	φράσεων
Δοτική	φράσει	φρασέοιν	φράσεσι(ν)
Αιτιατική	φράσιν	φράσει	φράσεις
Κλητική	φράσι	φράσει	φράσεις

Ετυμολογία

φράσις < αρχαία ελληνική φράζω < ίσως συγγενές της λέξης φρήν

Ουσιαστικό

φράσις ἡ, -εως

1. η ομιλία, η έκφραση

   ἀσαφὴς γὰρ ἦν ἐν τῇ φράσει τῶν πραγμάτων. (γιατί δεν ήταν σαφής όταν εξέφραζε όσα έγιναν)

   δεινὸς περὶ τὴν φράσιν (εξαιρετικός στην ομιλία, στην έκφραση)

2. ύφος, ίσως και προφορά

   Ἀττικὴ ἡ φράσις

Συγγενικές λέξεις

• ἡ φραδή (πρόγνωση, προαναγγελία, προειδοποίηση, γνώση)
• φραδάζω κάνω κάτι γνωστό, μιλώ για αυτό
• φραδής,-ής, -ές, γεν. -έος (συνετός, έμπειρος, ιδιαίτερα έξυπνος)
• φράδμων, -ων, -ον γεμ. -ονος (ό,τι και το φραδής
• φραδμοσύνη (επιδεξιότητα, ευφυία)
• φραστέον
• ὁ φραστήρ, -ῆρος (που δίνει πληροφορίες, καθοδηγεί, οδηγός)
• ὁ φράστωρ, -ορος (ο οδηγός)

Σύνθετα

• περίφρασις, η περίφραση
• ἔκφρασις, η περιγραφή
• παράφρασις, η παράφραση
• μετάφρασις, η παράφραση