φράσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	φράσῐς	αἱ	φράσεις
γενική	τῆς	φράσεως	τῶν	φράσεων
δοτική	τῇ	φράσει	ταῖς	φράσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	φράσῐν	τὰς	φράσεις
κλητική ὦ!		φράσῐ		φράσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φράσει
γεν-δοτ	τοῖν		φρασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φράσις < φράζω, θέμα φρασ-

Ουσιαστικό

φράσις, -εως

1. η ομιλία, η έκφραση

   ⮡  ἀσαφὴς γὰρ ἦν ἐν τῇ φράσει τῶν πραγμάτων. (γιατί δεν ήταν σαφής όταν εξέφραζε όσα έγιναν) (Χρειάζεται στοιχεία παραθέματος)

   ⮡  δεινὸς περὶ τὴν φράσιν (εξαιρετικός στην ομιλία, στην έκφραση)

2. ύφος, ίσως και προφορά

   ⮡  Ἀττικὴ ἡ φράσις

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη φράζω για θέματα με φρασ-

Σύνθετα

• ἀντίφρασις
• ἔκφρασις (η περιγραφή)
• ἐπίφρασις
• μετάφρασις (η παράφραση)
• παράφρασις (η παράφραση)
• περίφρασις (η περίφραση)
• σύμφρασις

Πηγές

• φράσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φράσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.