φασίολος

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

φασίολος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή φασίολος

Προφορά

ΔΦΑ : /faˈsi.o.los/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φα‐σί‐ο‐λος

Ουσιαστικό

φασίολος αρσενικό

1. (καθαρεύουσα, φυτό) η φασολιά, ταξινομικό γένος: Φασίολος
2. (καθαρεύουσα) το φασόλι

Δείτε επίσης

• φασίολος στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    φασίολος

→ δείτε τις λέξεις φασολιά και φασόλι

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	φᾰσιολο-
ονομαστική	ὁ	φασίολος	οἱ	φασίολοι
γενική	τοῦ	φασιόλου	τῶν	φασιόλων
δοτική	τῷ	φασιόλῳ	τοῖς	φασιόλοις
αιτιατική	τὸν	φασίολον	τοὺς	φασιόλους
κλητική ὦ!		φασίολε		φασίολοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φασιόλω
γεν-δοτ	τοῖν		φασιόλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φασίολος < αντιδάνειο από τη (άμεσο δάνειο) λατινική phasiolus, phăsĕŏlus (făsĕŏlus) < υποκοριστικό του phaselus (φασόλι· πλοιάριο με σχήμα φασολιού) < αρχαία ελληνική φάσηλος (του γένους Vigna, διαφορετικού από τον Φασίολο) < πιθανόν δάνειο από μεσογειακή μη ινδοευρωπαϊκή γλώσσα.

Ουσιαστικό

φᾰσίολος αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (φυτό) άλλη μορφή του φάσηλος

Άλλες μορφές

• πασίολος
• φασιούλυος
• φασίωλος
• φάσουλος

Απόγονοι

φασίολος (ελληνιστική κοινή)

⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: φασόλιν

⇒ νέα ελληνικά: φασόλι

⇘ καθαρεύουσα: φασίολος

Πηγές

• «φασίολος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.