φανοκόρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	φανοκόρος	οι	φανοκόροι
γενική	του	φανοκόρου	των	φανοκόρων
αιτιατική	τον	φανοκόρο	τους	φανοκόρους
κλητική		φανοκόρε		φανοκόροι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φανοκόρος < φαν(ός) + -ο- + αρχαία ελληνική κόρος < κορέω (δείτε και νεωκόρος)

Προφορά

ΔΦΑ : /fa.noˈko.ɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φα‐νο‐κό‐ρος

Ουσιαστικό

φανοκόρος αρσενικό

• (επάγγελμα) ο υπάλληλος του δήμου που φρόντιζε να ανάβουν οι δημοτικοί φανοστάτες των δρόμων που δούλευαν με φωταέριο

  ⮡ Με τον ερχομό όμως του ηλεκτρικού ρεύματος το επάγγελμα του φανοκόρου έσβησε...

  ※  Οι φανοκόροι της Δημαρχίας, φορτωμένοι τα σύνεργά τους άναβαν ένα-ένα τα λαδοφάναρα του κεντρικού τούτου δρόμου της μικρής ελληνικής πρωτεύουσας [...] (Τάσος Βουρνάς (1963) Το ξεκίνημα της φωτιάς, εκδόσεις Αδελφών Τολίδη, 1974, μεταγραφή από πολυτονικό. ΣτΕ:Η σκηνή διαδραματίζεται το 1848.)

Συνώνυμα

• φανανάπτης

Δείτε επίσης

• φανοκόρος στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    φανοκόρος