υπερνίκηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	υπερνίκηση	οι	υπερνικήσεις
γενική	της	υπερνίκησης*	των	υπερνικήσεων
αιτιατική	την	υπερνίκηση	τις	υπερνικήσεις
κλητική		υπερνίκηση		υπερνικήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, υπερνικήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υπερνίκηση < υπερινκώ + -ση < ελληνιστική κοινή ὑπερνικάω / ὑπερνικῶ < αρχαία ελληνική ὑπέρ + νικάω / νικέω / νικῶ

Ουσιαστικό

υπερνίκηση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του υπερνικώ

Μεταφράσεις

    υπερνίκηση