υπέρβαση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	υπέρβαση	οι	υπερβάσεις
γενική	της	υπέρβασης & υπερβάσεως	των	υπερβάσεων
αιτιατική	την	υπέρβαση	τις	υπερβάσεις
κλητική		υπέρβαση		υπερβάσεις
όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υπέρβαση < αρχαία ελληνική ὑπέρβασις < ὑπερβαίνω

Ουσιαστικό

υπέρβαση θηλυκό

1. η διάβαση πάνω από κάτι
2. το ξεπέρασμα των καθορισμένων ή ανεκτών ορίων, παράβαση

Μεταφράσεις

    υπέρβαση

αγγλικά : exceedance (en), transcendence (en), overage (en), overrun (en), override (en), supererogation (en)[1] γαλλικά : dépassement (fr), excès (fr), abus (fr)