τρωκτικό

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	τρωκτικό	τα	τρωκτικά
γενική	του	τρωκτικού	των	τρωκτικών
αιτιατική	το	τρωκτικό	τα	τρωκτικά
κλητική		τρωκτικό		τρωκτικά
Κατηγορία όπως «βουνό» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τρωκτικό < 1. (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή τρωκτικός (άπληστος, αδηφάγος), ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου τρωκτικός

2. σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική rongeur (στη σημασία είδος θηλαστικού ζώου)

Ουσιαστικό

τρωκτικό ουδέτερο

1. είδος θηλαστικού μικρόσωμου ζώου, που χαρακτηρίζεται από πολύ δυνατούς κοπτήρες που του χρησιμεύουν στο ροκάνισμα της τροφής
2. (μεταφορικά) άνθρωπος που ροκανίζει τον ξένο πλούτο

Μεταφράσεις

    τρωκτικό

αγγλικά : rodent (en) γαλλικά : rongeur (fr)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

τρωκτικό

• αιτιατική ενικού του τρωκτικός
• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του τρωκτικός