τεπές

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τεπές	οι	τεπέδες
γενική	του	τεπέ	των	τεπέδων
αιτιατική	τον	τεπέ	τους	τεπέδες
κλητική		τεπέ		τεπέδες
Κατηγορία όπως «καφές» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τεπές < (άμεσο δάνειο) οθωμανική τουρκική تپه (tepe, λόγος, θολωτό τμήμα φεσιού, καπέλου) + -ς (τουρκικά tepe)

Προφορά

ΔΦΑ : /teˈpes/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τε‐πές

Ουσιαστικό

τεπές αρσενικό

1. (λαϊκότροπο, ενδυμασία) το ημισφαιρικό τμήμα καπέλου

   ※  Το καπέλο στη Νιγρίτα
   το φορούν οκτάφυλλο
   στον τεπέ βάζουν κουμπάκι
   όμοιο τριαντάφυλλο.

   Απόσπασμα στίχων από το τραγούδι Στη Νιγρίτα και στις Σέρρες, (1998) Μανώλης Λιδάκης, στίχοι: Θοδωρής Γκόνης, σύνθεση: Ορφέας Περίδης, album: Ο ήλιος του Γενάρη.

   ≠ αντώνυμα: μπορ, γύρος καπέλου

2. (λαϊκότροπο, αρχιτεκτονική) θόλος κτιρίου
3. παρωχημένο, γεωγραφία) άλλες μορφές: ή άκλιτο τεπέ
   1. ο λόφος, το ύψωμα

      ⮡  ο «Καρά Τεπές» (ή Μαυροβούνι)

   2. η κορυφή

      ⮡  → δείτε τη λέξη τεπέ

Συγγενικά

• τεπελίκι

Μεταφράσεις

• → δείτε τις λέξεις λόφος και κορυφή

    ημισφαιρικό τμήμα καπέλου