σφραγιστήριο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σφραγιστήριο	τα	σφραγιστήρια
γενική	του	σφραγιστήριου & σφραγιστηρίου	των	σφραγιστήριων & σφραγιστηρίων
αιτιατική	το	σφραγιστήριο	τα	σφραγιστήρια
κλητική		σφραγιστήριο		σφραγιστήρια
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «βούτυρο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σφραγιστήριο < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή σφραγιστήρι(ον) (σφραγίδα) + -ο < αρχαία ελληνική σφραγίζω, σφραγισ- (< σφραγίς) + -τήριον > -τήριο

Προφορά

ΔΦΑ : /sfɾa.ʝiˈsti.ɾi.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σφρα‐γι‐στή‐ρι‐ο

Ουσιαστικό

σφραγιστήριο ουδέτερο

1. δημόσια υπηρεσία όπου σφραγίζονται έγγραφα ή αντικείμενα
2. (εκκλησιαστικός όρος) σφραγίδα με χαραγμένα ιερά σύμβολα για τον άρτο της Θείας Ευχαριστίας

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη σφραγίδα

Μεταφράσεις

    σφραγιστήριο

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)