δημόσιος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	δημόσιος	δημόσια	δημόσιο
γενική	δημόσιου	δημόσιας	δημόσιου
αιτιατική	δημόσιο	δημόσια	δημόσιο
κλητική	δημόσιε	δημόσια	δημόσιο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	δημόσιοι	δημόσιες	δημόσια
γενική	δημόσιων	δημόσιων	δημόσιων
αιτιατική	δημόσιους	δημόσιες	δημόσια
κλητική	δημόσιοι	δημόσιες	δημόσια

Ετυμολογία

δημόσιος < (διαχρονικό) αρχαία ελληνική δημόσιος (κοινός)

Προφορά

ΔΦΑ : /ðiˈmo.si.os/

συλλαβισμός : δη‐μό‐σι‐ος

Επίθετο

δημόσιος, -ια -ιο

• κάποιος που προορίζεται για τον λαό

  ↪ αυτό είναι ένα δημόσιο πάρκο

• μπροστά σε κοινό

  ↪ έκανε δημόσια δήλωση

Αντώνυμα

• ιδιωτικός

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη δήμος

Μεταφράσεις

    δημόσιος

αγγλικά : public (en) γαλλικά : public (fr) εσπεράντο : publika (eo)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• δημόσιος στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «δημόσιος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.