δημόσιος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δημόσιος	η	δημόσια	το	δημόσιο
γενική	του	δημόσιου	της	δημόσιας	του	δημόσιου
αιτιατική	τον	δημόσιο	τη	δημόσια	το	δημόσιο
κλητική		δημόσιε		δημόσια		δημόσιο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δημόσιοι	οι	δημόσιες	τα	δημόσια
γενική	των	δημόσιων	των	δημόσιων	των	δημόσιων
αιτιατική	τους	δημόσιους	τις	δημόσιες	τα	δημόσια
κλητική		δημόσιοι		δημόσιες		δημόσια
Κατηγορία όπως «ωραίος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δημόσιος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δημόσιος (κοινός)

Προφορά

ΔΦΑ : /ðiˈmo.si.os/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δη‐μό‐σι‐ος

Επίθετο

δημόσιος, -α -ο

• κάποιος που προορίζεται για τον λαό

  ↪ αυτό είναι ένα δημόσιο πάρκο

• μπροστά σε κοινό

  ↪ έκανε δημόσια δήλωση

Αντώνυμα

• ιδιωτικός

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη δήμος

Μεταφράσεις

    δημόσιος

αγγλικά : public (en) γαλλικά : public (fr) εσπεράντο : publika (eo)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• «δημόσιος» - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• «δημόσιος» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «δημόσιος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.