συναλληλία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συναλληλία	οι	συναλληλίες
γενική	της	συναλληλίας	των	συναλληλιών
αιτιατική	τη	συναλληλία	τις	συναλληλίες
κλητική		συναλληλία		συναλληλίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συναλληλία < μεσαιωνική ελληνική συναλληλία < συνάλληλος < αρχαία ελληνική σύν + ἀλλήλων

Προφορά

ΔΦΑ : /si.na.liˈli.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐ναλ‐λη‐λί‐α

τυπογραφικός συλλαβισμός : συν‐αλ‐λη‐λί‐α

Ουσιαστικό

συναλληλία θηλυκό

1. (φιλοσοφία) η ιδιότητα του συνάλληλου, που αφορά έννοιες που υπάγονται σε άλλη γενικότερη και ανώτερη, την υπερκείμενη
2. (λόγιο, μεταφορικά) αλληλεγγύη, αλληλοβοήθεια, αλληλοϋποστήριξη

Μεταφράσεις

    συναλληλία

Πηγές

• συναλληλία - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• συναλληλία - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• συναλληλία - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998), λήμμα: συνάλληλος