σταυροπατέρας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	σταυροπατέρας	οι	σταυροπατέρες & σταυροπατεράδες
γενική	του	σταυροπατέρα	των	σταυροπατέρων & σταυροπατεράδων
αιτιατική	τον	σταυροπατέρα	τους	σταυροπατέρες & σταυροπατεράδες
κλητική		σταυροπατέρα		σταυροπατέρες & σταυροπατεράδες
Κατηγορία όπως «πατέρας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σταυροπατέρας < σταυρός + -ο- + πατέρας

Ουσιαστικό

σταυροπατέρας αρσενικό

• (παρωχημένο) ο πατέρας του σταυραδελφού, του αδελφοποιτού

  ※  Αδελφοποιΐα επιχωριάζει με την λέξιν αδελφωσιά : οι αδελφοποιηθέντες λέγονταν μπράτιμοι ή βλάμηδες και οι συγγενείς σταυροπατέρας, σταυρομάνα, σταυραδέλφια. (Άννα I. Παπαμιχαήλ Κουτρούμπα, Ο σταυρός στους διαφόρους κλάδους του ελληνικού εθιμικού δικαίου, Επετηρίς του Λαογραφικού Αρχείου / Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας, 1990 [1])

Δείτε επίσης

• σταυραδελφός
• σταυραδέρφι
• σταυραδελφή
• σταυραδερφή
• σταυρομάνα
• σταυρογιός
• σταυροθειά
• σταυρομπάρμπας

Μεταφράσεις

    σταυροπατέρας