σταυρομάνα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σταυρομάνα	οι	σταυρομάνες
γενική	της	σταυρομάνας		—
αιτιατική	τη	σταυρομάνα	τις	σταυρομάνες
κλητική		σταυρομάνα		σταυρομάνες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σταυρομάνα < σταυρός + -ο- + μάνα

Ουσιαστικό

σταυρομάνα θηλυκό

• (παρωχημένο) η μάνα του σταυραδελφού, του αδελφοποιτού

  ※  Αδελφοποιΐα επιχωριάζει με την λέξιν αδελφωσιά: οι αδελφοποιηθέντες λέγονταν μπράτιμοι ή βλάμηδες και οι συγγενείς σταυροπατέρας, σταυρομάνα, σταυραδέλφια. (Άννα I. Παπαμιχαήλ Κουτρούμπα, Ο σταυρός στους διαφόρους κλάδους του ελληνικού εθιμικού δικαίου, Επετηρίς του Λαογραφικού Αρχείου / Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας, 1990 [1])

Συγγενικά

• σταυραδελφός
• σταυραδέρφι
• σταυραδελφή
• σταυραδερφή
• σταυροπατέρας
• σταυρογιός
• σταυροθειά
• σταυρομπάρμπας

Μεταφράσεις

    σταυρομάνα