σταυροκοπιέμαι

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

σταυροκοπιέμαι < σταυρο- + -κοπιέμαι < αρχαία ελληνική σταυρός + κόπτω

Προφορά

ΔΦΑ : /sta.vɾo.koˈpçe.me/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σταυ‐ρο‐κο‐πιέ‐μαι

Ρήμα

σταυροκοπιέμαι, π.αόρ.: σταυροκοπήθηκα, μτχ.π.π.: σταυροκοπημένος (χωρίς ενεργητική φωνή)

• κάνω (συνήθως παραπάνω από μια φορά) το σταυρό μου, δηλαδή το σημείο του σταυρού επάνω μου, είτε από έκπληξη, είτε από δέος, φόβο κ.λπ.

  ※  Τρέχει ἔξω· κράζει τούς συντρόφους του. Γυρίζουν ἐκεῖνοι στίς φωνές, κοιτάζουν καί σταυροκοπιοῦνται. Ἄγγελος εἶναι, ἄνθρωπος εἶναι, δέν ξέρουν. (Ανδρέας Καρκαβίτσας, Οι φρεγάδες)

Άλλες μορφές

• (λαϊκότροπο) σταυροκοπιούμαι
• (λαϊκότροπο) σταυροκοπούμαι
• (λαϊκότροπο, σπάνιο) σταυροκοπιώμαι

Συγγενικά

• ασταυροκόπητος
• σταυροκόπημα
• σταυροκόπι
• → δείτε τις λέξεις σταυρός, -κοπώ και κόβω

Κλίση

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	σταυροκοπιέμαι	σταυροκοπιόμουν(α)	θα σταυροκοπιέμαι	να σταυροκοπιέμαι
β' ενικ.	σταυροκοπιέσαι	σταυροκοπιόσουν(α)	θα σταυροκοπιέσαι	να σταυροκοπιέσαι
γ' ενικ.	σταυροκοπιέται	σταυροκοπιόταν(ε)	θα σταυροκοπιέται	να σταυροκοπιέται
α' πληθ.	σταυροκοπιόμαστε	σταυροκοπιόμαστε σταυροκοπιόμασταν	θα σταυροκοπιόμαστε	να σταυροκοπιόμαστε
β' πληθ.	σταυροκοπιέστε	σταυροκοπιόσαστε σταυροκοπιόσασταν	θα σταυροκοπιέστε	να σταυροκοπιέστε	σταυροκοπιέστε
γ' πληθ.	σταυροκοπιούνται	σταυροκοπιόνταν(ε) σταυροκοπιούνταν σταυροκοπιόντουσαν	θα σταυροκοπιούνται	να σταυροκοπιούνται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		σταυροκοπήθηκα	θα σταυροκοπηθώ	να σταυροκοπηθώ		σταυροκοπηθεί
β' ενικ.		σταυροκοπήθηκες	θα σταυροκοπηθείς	να σταυροκοπηθείς	σταυροκοπήσου
γ' ενικ.		σταυροκοπήθηκε	θα σταυροκοπηθεί	να σταυροκοπηθεί
α' πληθ.		σταυροκοπηθήκαμε	θα σταυροκοπηθούμε	να σταυροκοπηθούμε
β' πληθ.		σταυροκοπηθήκατε	θα σταυροκοπηθείτε	να σταυροκοπηθείτε	σταυροκοπηθείτε
γ' πληθ.		σταυροκοπήθηκαν σταυροκοπηθήκαν(ε)	θα σταυροκοπηθούν(ε)	να σταυροκοπηθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω σταυροκοπηθεί	είχα σταυροκοπηθεί	θα έχω σταυροκοπηθεί	να έχω σταυροκοπηθεί		σταυροκοπημένος
β' ενικ.	έχεις σταυροκοπηθεί	είχες σταυροκοπηθεί	θα έχεις σταυροκοπηθεί	να έχεις σταυροκοπηθεί
γ' ενικ.	έχει σταυροκοπηθεί	είχε σταυροκοπηθεί	θα έχει σταυροκοπηθεί	να έχει σταυροκοπηθεί
α' πληθ.	έχουμε σταυροκοπηθεί	είχαμε σταυροκοπηθεί	θα έχουμε σταυροκοπηθεί	να έχουμε σταυροκοπηθεί
β' πληθ.	έχετε σταυροκοπηθεί	είχατε σταυροκοπηθεί	θα έχετε σταυροκοπηθεί	να έχετε σταυροκοπηθεί
γ' πληθ.	έχουν σταυροκοπηθεί	είχαν σταυροκοπηθεί	θα έχουν σταυροκοπηθεί	να έχουν σταυροκοπηθεί
Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι)
Παρακείμενος	είμαι, είσαι, είναι σταυροκοπημένος - είμαστε, είστε, είναι σταυροκοπημένοι
Υπερσυντέλικος	ήμουν, ήσουν, ήταν σταυροκοπημένος - ήμαστε, ήσαστε, ήταν σταυροκοπημένοι
Συντελ. Μέλλ.	θα είμαι, θα είσαι, θα είναι σταυροκοπημένος - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι σταυροκοπημένοι
Υποτακτική	να είμαι, να είσαι, να είναι σταυροκοπημένος - να είμαστε, να είστε, να είναι σταυροκοπημένοι

Μεταφράσεις

    σταυροκοπιέμαι

γαλλικά : se signer (fr), faire (fr) le signe (fr) de croix (fr),