στανιό
Νέα ελληνικά (el) επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | στανιό | ||
| γενική | του | στανιού | ||
| αιτιατική | το | στανιό | ||
| κλητική | στανιό | |||
| Κατηγορία όπως «βουνό» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- στανιό < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική στανιό < άγνωστης ετυμολογίας. Οι υποθέσεις περιλαμβάνουν
- < αρχαίο ἀσθενῶς (δείτε και στενεύω)[1]
- < βενετικό stagnon «διστακτικά, επιφυλακτικά, απρόθυμα» (ρήμα στανιάρω)[2][3]
- < μεσαιωνικό επίρρημα στανέως < *σθενέως < ίσως ἀσθενῶς
- < (απίθανη η σύνδεση) ἱσταμένως < ἱστάμενος, μετοχή ενεστώτα του ρήματος ἵσταμαι[2]
Προφορά
επεξεργασία
Ουσιαστικό
επεξεργασία
στανιό ουδέτερο
- (λαϊκότροπο) καταναγκασμός, άσκηση πίεσης
Εκφράσεις επεξεργασία
- με το στανιό (με το ζόρι)
επεξεργασία
Μεταφράσεις
επεξεργασία
στανιό
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ στανιό - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.
- ↑ 2,0 2,1 Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
- ↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)