στέγνωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	στέγνωση	οι	στεγνώσεις
γενική	της	στέγνωσης*	των	στεγνώσεων
αιτιατική	τη	στέγνωση	τις	στεγνώσεις
κλητική		στέγνωση		στεγνώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, στεγνώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στέγνωση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή στέγνω(σις) (φράξιμο, κλείσιμο) + -ση

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈste.ɣno.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : στέ‐γνω‐ση

Ουσιαστικό

στέγνωση θηλυκό

• το στέγνωμα

Σύνθετα

• αποστέγνωση

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις στεγνώνω και στεγνός

Μεταφράσεις

    στέγνωση

→ δείτε τη λέξη στέγνωμα

Πηγές

• Όροι με στέγνωση — Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη ISBN:960-231-097-9 & online @greek-language.gr (συντομογραφίες, αστερίσκος για λέξεις στη λογοτεχνία)
• στέγνωσις σελ.6665 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)
  νεώτερο: άλλως το στέγνωμα