σπαρτικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	σπαρτικός	η	σπαρτική	το	σπαρτικό
γενική	του	σπαρτικού	της	σπαρτικής	του	σπαρτικού
αιτιατική	τον	σπαρτικό	τη	σπαρτική	το	σπαρτικό
κλητική		σπαρτικέ		σπαρτική		σπαρτικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	σπαρτικοί	οι	σπαρτικές	τα	σπαρτικά
γενική	των	σπαρτικών	των	σπαρτικών	των	σπαρτικών
αιτιατική	τους	σπαρτικούς	τις	σπαρτικές	τα	σπαρτικά
κλητική		σπαρτικοί		σπαρτικές		σπαρτικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

σπαρτικός < αρχαία ελληνική σπαρτικός, (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική semoir

Προφορά

ΔΦΑ : /spaɾ.tiˈkos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σπαρ‐τι‐κός

Επίθετο

σπαρτικός, -ή, -ό

• που μπορεί να πράξει την σπορά

Μεταφράσεις

    σπαρτικός

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• σπαρτικός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σπαρτικός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.