σπέος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σπέος	τὰ	σπέη - σπέεᾰ
γενική	τοῦ	σπέους - σπέεος	τῶν	σπεῶν - σπεέων
δοτική	τῷ	σπέει - σπέεῐ̈ σπῆι, σπέϊ	τοῖς	σπέεσῐ(ν) & σπέσσι
αιτιατική	τὸ	σπέος	τὰ	σπέη - σπέεα
κλητική ὦ!		σπέος		σπέη - σπέεα
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σπέει - σπέεε
γεν-δοτ	τοῖν		σπεοῖν - σπεέοιν
δοτ. εν. & σπῆι & σπέϊ· δοτ. πληθ. & σπέσσι
3η κλίση, Κατηγορία 'βέλος' όπως «βέλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σπέος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

σπέος

• σπηλιά (βαθύτερη από το συνώνυμο ἄντρον)

Άλλες μορφές

• επικός τύπος : σπεῖος

Συνώνυμα

• ἄντρον
• σπήλαιον
• σπῆλυγξ

Πηγές

• «σπέος» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «σπέος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.