σκῆπτρον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σκῆπτρον	τὰ	σκῆπτρᾰ
γενική	τοῦ	σκήπτρου	τῶν	σκήπτρων
δοτική	τῷ	σκήπτρῳ	τοῖς	σκήπτροις
αιτιατική	τὸ	σκῆπτρον	τὰ	σκῆπτρᾰ
κλητική ὦ!		σκῆπτρον		σκῆπτρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκήπτρω
γεν-δοτ	τοῖν		σκήπτροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκῆπτρον, ομηρικό < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

σκῆπτρον ουδέτερο

1. (αρχική σημασία) μπαστούνι

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 17 (ρ. Τηλεμάχου καὶ Ὀδυσσέως ἐπάνοδος εἰς Ἰθάκην.), στίχ. 199

   Εὔμαιος δ' ἄρα οἱ σκῆπτρον θυμαρὲς ἔδωκε

   Κι ο Εϋμαιος [του] έδωσε μπαστούνι αγαπημένο/προσφιλές

2. σκήπτρο, έμβλημα βασιλικής εξουσίας

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 1 (Α. Λοιμός. Μῆνις.), στίχ. 15 (14-15)

   στέμματ’ ἔχων ἐν χερσὶν ἑκηβόλου Ἀπόλλωνος
   χρυσέῳ ἀνὰ σκήπτρῳ, καὶ λίσσετο πάντας Ἀχαιούς,

   [ο Χρύσης] γιρλάντες τυλιχτές έχοντας στα χέρια στου εκηβόλου Απολλωνα
   το χρυσό το σκήπτρο, και ικέτευε όλους τους Αχαιούς

Πηγές

• σκῆπτρον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σκῆπτρον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.