σιμιγδάλι
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | σιμιγδάλι | τα | σιμιγδάλια |
| γενική | του | σιμιγδαλιού | των | σιμιγδαλιών |
| αιτιατική | το | σιμιγδάλι | τα | σιμιγδάλια |
| κλητική | σιμιγδάλι | σιμιγδάλια | ||
| Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση. | ||||
| Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- σιμιγδάλι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική σιμιγδάλι < ελληνιστική κοινή σεμιδάλιν < αρχαία ελληνική σεμίδαλις (θηλυκό) [1]
Ουσιαστικό
επεξεργασία
σιμιγδάλι ουδέτερο
Συγγενικά
επεξεργασία
Μεταφράσεις
επεξεργασία
σιμιγδάλι
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ σιμιγδάλι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Ετυμολογία
επεξεργασία
- σιμιγδάλι < ελληνιστική κοινή σεμιδάλιν με ανάπτυξη του ⟨γ⟩ κατά το άμύγδαλονκαι τροπή [se] < [si] [1] < αρχαία ελληνική σεμίδαλις (θηλυκό) < δάνειο ανατολικής προέλευσης[2]
Ουσιαστικό
επεξεργασία
σιμιγδάλι ουδέτερο
Άλλες μορφές
επεξεργασία Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ σιμιγδάλι - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- ↑ «σιμιγδάλι», «σεμίδαλις»Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
- ↑ «σεμίδαλιν», «σεμίδαλιςν» ως μεσαιωνικά - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .