ρέγουλα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ρέγουλα	οι	ρέγουλες
γενική	της	ρέγουλας		—
αιτιατική	τη	ρέγουλα	τις	ρέγουλες
κλητική		ρέγουλα		ρέγουλες
Κατηγορία όπως «πέστροφα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ρέγουλα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ρέγουλα < λατινική regula < rego < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₃reǵ-

Ουσιαστικό

ρέγουλα θηλυκό

• (λαϊκότροπο) σωστός (ενδεχομένως κι αργός) ή αρμόζων ρυθμός εκτέλεσης μιας πράξης

  ※  Θα μπορούσαν, π.χ., να έχουν διεκπεραιώσει τις αιτήσεις μετατάξεων σε ανύποπτο χρόνο, με ρέγουλα, κατά το κοινώς λεγόμενον, και χωρίς πρεμούρα να προφτάσουν. (*)

Άλλες μορφές

• ρέγουλο

Αντώνυμα

• πρεμούρα

Συγγενικά

• ρεγουλάρισμα
• ρεγουλάρω

Μεταφράσεις

    ρέγουλα