πῶρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	πῶρος	οἱ	πῶροι
γενική	τοῦ	πώρου	τῶν	πώρων
δοτική	τῷ	πώρῳ	τοῖς	πώροις
αιτιατική	τὸν	πῶρον	τοὺς	πώρους
κλητική ὦ!		πῶρε		πῶροι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πώρω
γεν-δοτ	τοῖν		πώροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πῶρος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πῶρος, -ου αρσενικό

1. πέτρα που χρησιμοποιείται στο χτίσιμο
2. πωρόλιθος
3. σταλακτίτης
4. πέτρα στην ουροδόχο κύστη
5. οστεοαρθρίτιδα

Παράγωγα

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• πῶρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πῶρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• πῶρος σελ. 1267 - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.