πυρομανής

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

πυρομανής < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική pyromane < pyromanie < αρχαία ελληνική πῦρ (πυρο-) + -μανής < μανία

Προφορά

ΔΦΑ : /pi.ɾo.maˈnis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πυ‐ρο‐μα‐νής

Επίθετο

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	πυρομανής	η	πυρομανής	το	πυρομανές
γενική	του	πυρομανούς*	της	πυρομανούς	του	πυρομανούς
αιτιατική	τον	πυρομανή	την	πυρομανή	το	πυρομανές
κλητική		πυρομανή(ς)		πυρομανής		πυρομανές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	πυρομανείς	οι	πυρομανείς	τα	πυρομανή
γενική	των	πυρομανών	των	πυρομανών	των	πυρομανών
αιτιατική	τους	πυρομανείς	τις	πυρομανείς	τα	πυρομανή
κλητική		πυρομανείς		πυρομανείς		πυρομανή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

πυρομανής

• που χαρακτηρίζεται από πυρομανία

Ουσιαστικό

→ λείπει η κλίση
πυρομανής αρσενικό ή θηλυκό

• που είναι πυρομανής

Μεταφράσεις

    πυρομανής

αγγλικά : pyromaniac (en), arsonist (en) γαλλικά : pyromane (fr), incendiaire (fr)