πολυχανδής

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	πολυχανδής	τὸ	πολυχανδές
γενική	τοῦ/τῆς	πολυχανδοῦς	τοῦ	πολυχανδοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	πολυχανδεῖ	τῷ	πολυχανδεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	πολυχανδῆ	τὸ	πολυχανδές
κλητική ὦ!		πολυχανδές		πολυχανδές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	πολυχανδεῖς	τὰ	πολυχανδῆ
γενική	τῶν	πολυχανδῶν	τῶν	πολυχανδῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	πολυχανδέσῐ(ν)	τοῖς	πολυχανδέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	πολυχανδεῖς	τὰ	πολυχανδῆ
κλητική ὦ!		πολυχανδεῖς		πολυχανδῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	πολυχανδεῖ	τὼ	πολυχανδεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	πολυχανδοῖν	τοῖν	πολυχανδοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

πολυχανδής (ελληνιστική κοινή) < πολυ- + χανδάνω

Επίθετο

πολυχανδής, ής, -ές (ελληνιστική κοινή)

1. (για αγγεία) αυτός που έχει μεγάλη χωρητικότητα
2. φαρδύς, ευρύχωρος

   ※  4ος/5ος κε αιώνας ⌘ Νόννος ο Πανοπολίτης, Διονυσιακά, 11.162, @scaife.perseus

   πυκνὸν ἐρευγομένοιο ποτὸν πολυχανδέι λαιμῷ

Πηγές

• πολυχανδής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πολυχανδής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.