πολεοδόμηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πολεοδόμηση	οι	πολεοδομήσεις
γενική	της	πολεοδόμησης*	των	πολεοδομήσεων
αιτιατική	την	πολεοδόμηση	τις	πολεοδομήσεις
κλητική		πολεοδόμηση		πολεοδομήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, πολεοδομήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πολεοδόμηση < από το ουσιαστικό πολεοδόμος

Ουσιαστικό

πολεοδόμηση θηλυκό

• η συστηματική οργάνωση του ιστού και των υποδομών μια πόλης, ενός οικισμού ή τμήματος αυτών

Συγγενικά

• πολεοδομία
• πολεοδομικός
• πολεοδόμος
• πολεοδομούμαι
• πολεοδομώ

Μεταφράσεις

    πολεοδόμηση