πιστάκιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	πιστάκιον	τὰ	πιστάκιᾰ
γενική	τοῦ	πιστακίου	τῶν	πιστακίων
δοτική	τῷ	πιστακίῳ	τοῖς	πιστακίοις
αιτιατική	τὸ	πιστάκιον	τὰ	πιστάκιᾰ
κλητική ὦ!		πιστάκιον		πιστάκιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πιστακίω
γεν-δοτ	τοῖν		πιστακίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πιστάκιον < πιστάκ(η) + -ιον. Συγγενή: → δείτε τη λέξη πιστάκη & το νεοελληνικό φιστίκι. (Χρειάζεται έλεγχο)

Ουσιαστικό

πιστάκιον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (τρόφιμο) ο καρπός της φιστικιάς, φιστίκι

Άλλες μορφές

• βιστάκιον
• φιττάκια (πληθυντικός)
• ψιττάκια (πληθυντικός)

Συγγενικά

• πιστάκη

Απόγονοι

πιστάκιον (ελληνιστική κοινή)

↷ λατινικά: pistacium

→ βενετικά: pistacio

↷ γαλλικά: pistache

→ ιταλικά: pistacchio

↷ αγγλικά: pistachio

↷ πολωνικά: pistacja

Για το φιστίκι → δείτε πιστάκη & την αραβική فُسْتُق (fustuq)

Πηγές

• πιστάκιον, πιστάκια - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.