οὐγκιαῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	οὐγκιαῖος	ἡ	οὐγκιαίᾱ	τὸ	οὐγκιαῖον
γενική	τοῦ	οὐγκιαίου	τῆς	οὐγκιαίᾱς	τοῦ	οὐγκιαίου
δοτική	τῷ	οὐγκιαίῳ	τῇ	οὐγκιαίᾳ	τῷ	οὐγκιαίῳ
αιτιατική	τὸν	οὐγκιαῖον	τὴν	οὐγκιαίᾱν	τὸ	οὐγκιαῖον
κλητική ὦ!		οὐγκιαῖε		οὐγκιαίᾱ		οὐγκιαῖον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	οὐγκιαῖοι	αἱ	οὐγκιαῖαι	τὰ	οὐγκιαῖᾰ
γενική	τῶν	οὐγκιαίων	τῶν	οὐγκιαίων	τῶν	οὐγκιαίων
δοτική	τοῖς	οὐγκιαίοις	ταῖς	οὐγκιαίαις	τοῖς	οὐγκιαίοις
αιτιατική	τοὺς	οὐγκιαίους	τὰς	οὐγκιαίᾱς	τὰ	οὐγκιαῖᾰ
κλητική ὦ!		οὐγκιαῖοι		οὐγκιαῖαι		οὐγκιαῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	οὐγκιαίω	τὼ	οὐγκιαίᾱ	τὼ	οὐγκιαίω
γεν-δοτ	τοῖν	οὐγκιαίοιν	τοῖν	οὐγκιαίαιν	τοῖν	οὐγκιαίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «ὡραῖος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

οὐγκιαῖος < οὐγκί(α) < οὐγγία (< λατινική uncia) + -αῖος

Επίθετο

οὐγκιαῖος, -α, -ον

• (ελληνιστική κοινή) που ζυγίζει μια ουγκιά

  → χρειάζεται παράθεμα Sophron comicus, Supplementum comicum, σελ.125

Παράγωγα

• οὐγκιασμός

→ και δείτε τη λέξη οὐγγία

Πηγές

• οὐγγία (& οὐγκιαῖος) - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .