μούσκλι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μούσκλι	τα	μούσκλια
γενική	του	μουσκλιού	των	μουσκλιών
αιτιατική	το	μούσκλι	τα	μούσκλια
κλητική		μούσκλι		μούσκλια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μούσκλι < μεσαιωνική ελληνική μούσκλιον < λατινική muscus (βρύο) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *mus-

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈmu.skli/

Ουσιαστικό

μούσκλι ουδέτερο

• (φυτό) βρύο

  Σ’ ένα σκιερό δάσος, καθισμένο σ’ έναν κορμό σκεπασμένο με μούσκλια, ένα αγόρι κρατά στα δυο του χέρια ένα μικρό βιβλίο το οποίο διαβάζει μες στην απαλή σιγαλιά, άρχοντας χρόνου και χώρου. (*)

Άλλες μορφές

• μούσκλο
• μούσκουλη
• μούσκουλο

Συγγενικά

• μουσκλιάζω
• μουσκώ

Μεταφράσεις

    μούσκλι

→ δείτε τη λέξη βρύο