μονώνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μονώνω < αρχαία ελληνική μονόω / μονῶ < μόνος (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική isoler. Διαφορετική η μεσαιωνική ελληνική μονῶ (μένω μόνος))

Προφορά

ΔΦΑ : /moˈno.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μο‐νώ‐νω

Ρήμα

μονώνω, πρτ.: μόνωνα, στ.μέλλ.: θα μονώσω, αόρ.: μόνωσα, παθ.φωνή: μονώνομαι, π.αόρ.: μονώθηκα, μτχ.π.π.: μονωμένος

• εφαρμόζω μόνωση σε μια επιφάνεια, π.χ. επαλείφοντάς την ή επιστρώνοντάς την με μονωτικό υλικό

  ⮡  φέτος πρέπει να μονώσουμε την ταράτσα

Συγγενικά

• μεμονωμένος (λόγια μετοχή, μοναδικός)
• μονωμένος (μετοχή, που έχει μονωθεί)
• μόνωση
• μονωτής
• μονωτήρας
• μονωτικό
• μονωτικός

Σύνθετα

• απομονώνω & συγγενικά
• απομόνωση
• ηχομόνωση
• ηχομονωτικός
• θερμομόνωση
• θερμομονωτικός

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	μονώνω	μόνωνα	θα μονώνω	να μονώνω		μονώνοντας
β' ενικ.	μονώνεις	μόνωνες	θα μονώνεις	να μονώνεις	μόνωνε
γ' ενικ.	μονώνει	μόνωνε	θα μονώνει	να μονώνει
α' πληθ.	μονώνουμε	μονώναμε	θα μονώνουμε	να μονώνουμε
β' πληθ.	μονώνετε	μονώνατε	θα μονώνετε	να μονώνετε	μονώνετε
γ' πληθ.	μονώνουν(ε)	μόνωναν μονώναν(ε)	θα μονώνουν(ε)	να μονώνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		μόνωσα	θα μονώσω	να μονώσω		μονώσει
β' ενικ.		μόνωσες	θα μονώσεις	να μονώσεις	μόνωσε
γ' ενικ.		μόνωσε	θα μονώσει	να μονώσει
α' πληθ.		μονώσαμε	θα μονώσουμε	να μονώσουμε
β' πληθ.		μονώσατε	θα μονώσετε	να μονώσετε	μονώστε
γ' πληθ.		μόνωσαν μονώσαν(ε)	θα μονώσουν(ε)	να μονώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω μονώσει	είχα μονώσει	θα έχω μονώσει	να έχω μονώσει
β' ενικ.	έχεις μονώσει	είχες μονώσει	θα έχεις μονώσει	να έχεις μονώσει
γ' ενικ.	έχει μονώσει	είχε μονώσει	θα έχει μονώσει	να έχει μονώσει
α' πληθ.	έχουμε μονώσει	είχαμε μονώσει	θα έχουμε μονώσει	να έχουμε μονώσει
β' πληθ.	έχετε μονώσει	είχατε μονώσει	θα έχετε μονώσει	να έχετε μονώσει
γ' πληθ.	έχουν μονώσει	είχαν μονώσει	θα έχουν μονώσει	να έχουν μονώσει

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	μονώνομαι	μονωνόμουν(α)	θα μονώνομαι	να μονώνομαι
β' ενικ.	μονώνεσαι	μονωνόσουν(α)	θα μονώνεσαι	να μονώνεσαι
γ' ενικ.	μονώνεται	μονωνόταν(ε)	θα μονώνεται	να μονώνεται
α' πληθ.	μονωνόμαστε	μονωνόμαστε μονωνόμασταν	θα μονωνόμαστε	να μονωνόμαστε
β' πληθ.	μονώνεστε	μονωνόσαστε μονωνόσασταν	θα μονώνεστε	να μονώνεστε	(μονώνεστε)
γ' πληθ.	μονώνονται	μονώνονταν μονωνόντουσαν	θα μονώνονται	να μονώνονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		μονώθηκα	θα μονωθώ	να μονωθώ		μονωθεί
β' ενικ.		μονώθηκες	θα μονωθείς	να μονωθείς	μονώσου
γ' ενικ.		μονώθηκε	θα μονωθεί	να μονωθεί
α' πληθ.		μονωθήκαμε	θα μονωθούμε	να μονωθούμε
β' πληθ.		μονωθήκατε	θα μονωθείτε	να μονωθείτε	μονωθείτε
γ' πληθ.		μονώθηκαν μονωθήκαν(ε)	θα μονωθούν(ε)	να μονωθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω μονωθεί	είχα μονωθεί	θα έχω μονωθεί	να έχω μονωθεί		μονωμένος
β' ενικ.	έχεις μονωθεί	είχες μονωθεί	θα έχεις μονωθεί	να έχεις μονωθεί
γ' ενικ.	έχει μονωθεί	είχε μονωθεί	θα έχει μονωθεί	να έχει μονωθεί
α' πληθ.	έχουμε μονωθεί	είχαμε μονωθεί	θα έχουμε μονωθεί	να έχουμε μονωθεί
β' πληθ.	έχετε μονωθεί	είχατε μονωθεί	θα έχετε μονωθεί	να έχετε μονωθεί
γ' πληθ.	έχουν μονωθεί	είχαν μονωθεί	θα έχουν μονωθεί	να έχουν μονωθεί

Μεταφράσεις

    μονώνω

γαλλικά : isoler (fr) ισπανικά : aislar (es) πολωνικά : izolować (pl)