απομόνωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	απομόνωση	οι	απομονώσεις
γενική	της	απομόνωσης*	των	απομονώσεων
αιτιατική	την	απομόνωση	τις	απομονώσεις
κλητική		απομόνωση		απομονώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, απομονώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

απομόνωση < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

απομόνωση θηλυκό

1. η ενέργεια με την οποία απομονώνω κάτι ή κάποιον
2. (επιδημιολογία) η κατάσταση κατά την οποία κάποιος ζει απομονωμένος, μακριά από τον κόσμο, ή είναι απομονωμένος από κάποιο φυσικό ή κοινωνικό περιβάλλον
3. ειδικός χώρος σε φυλακή όπου οδηγούνται οι κρατούμενοι σε περίπτωση πειθαρχικού παραπτώματος και μένουν εκεί μόνοι, χωρίς να έρχονται σε επαφή με συγκρατούμενους ή επισκέπτες
4. (βάσεις δεδομένων) ιδιότητα όπου οι συναλλαγές (transactions) πρέπει να είναι ανεξάρτητες μεταξύ του (βλ. ACID)

Συγγενικά

• μόνος
• μόνωση
• απομονώνω

Δείτε επίσης

• (βάσεις δεδομένων) ACID

Μεταφράσεις

    απομόνωση

αγγλικά : isolation (en), solitary (en) (3) γαλλικά : isolement (fr)