μογγός

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	μογγός	τὸ	μογγόν
γενική	τοῦ/τῆς	μογγοῦ	τοῦ	μογγοῦ
δοτική	τῷ/τῇ	μογγῷ	τῷ	μογγῷ
αιτιατική	τὸν/τὴν	μογγόν	τὸ	μογγόν
κλητική ὦ!		μογγέ		μογγόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	μογγοί	τὰ	μογγᾰ́
γενική	τῶν	μογγῶν	τῶν	μογγῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	μογγοῖς	τοῖς	μογγοῖς
αιτιατική	τοὺς/τὰς	μογγούς	τὰ	μογγᾰ́
κλητική ὦ!		μογγοί		μογγᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	μογγώ	τὼ	μογγώ
γεν-δοτ	τοῖν	μογγοῖν	τοῖν	μογγοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'βοηθός' όπως «βοηθός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μογγός < πιθανόν αποσπάστηκε από το ελληνιστικό μογιλάλος (αυτός που δυσκολεύεται στην ομιλία, βραδύγλωσσος) < μόγις (με δυσκολία) + ‑λαλος (λαλέω/λαλῶ)

Επίθετο

μογγός, -ός, -όν

• (ελληνιστική κοινή) που έχει βραχνή κι ασθενική φωνή

Συγγενικά

• νέα ελληνική: μουγγός

Πηγές

• μογγός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.