μιναρές

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μιναρές	οι	μιναρέδες
γενική	του	μιναρέ	των	μιναρέδων
αιτιατική	τον	μιναρέ	τους	μιναρέδες
κλητική		μιναρέ		μιναρέδες
Κατηγορία όπως «καφές» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μιναρές < (άμεσο δάνειο) τουρκική minare + -ς < αραβική (manāra)

Μιναρές με μεγάφωνα τοποθετημένα περιμετρικά.

Προφορά

ΔΦΑ : /mi.naˈɾes/

Ουσιαστικό

μιναρές αρσενικό

• (ισλαμισμός) πύργος τζαμιού που παραδοσιακά χρησιμοποιείται για το εζάν, το κάλεσμα προσευχής

Μεταφράσεις

    μιναρές

αγγλικά : minaret (en) γαλλικά : minaret (fr) ισπανικά : alminar (es) ρωσικά : минарет (ru)