μεταλλίτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μεταλλίτης	οι	μεταλλίτες
γενική	του	μεταλλίτη	των	μεταλλιτών
αιτιατική	τον	μεταλλίτη	τους	μεταλλίτες
κλητική		μεταλλίτη		μεταλλίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μεταλλίτης < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα μεταλλίτης ελληνιστική κοινή μεταλλῖτις (θηλυκό) + κατάληξη αρσενικού -ίτης < αρχαία ελληνική μέταλλον

Ουσιαστικό

μεταλλίτης αρσενικό (θηλυκό μεταλλίτις)

• (παρωχημένο) εκείνος που περιέχει μέταλλο

  ⮡  μεταλλίτης σωρός

Μεταφράσεις

    μεταλλίτης

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .