μεγαλομανής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	μεγαλομανής	η	μεγαλομανής	το	μεγαλομανές
γενική	του	μεγαλομανούς*	της	μεγαλομανούς	του	μεγαλομανούς
αιτιατική	τον	μεγαλομανή	τη	μεγαλομανή	το	μεγαλομανές
κλητική		μεγαλομανή(ς)		μεγαλομανής		μεγαλομανές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	μεγαλομανείς	οι	μεγαλομανείς	τα	μεγαλομανή
γενική	των	μεγαλομανών	των	μεγαλομανών	των	μεγαλομανών
αιτιατική	τους	μεγαλομανείς	τις	μεγαλομανείς	τα	μεγαλομανή
κλητική		μεγαλομανείς		μεγαλομανείς		μεγαλομανή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

μεγαλομανής < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική mégalomane < mégalo(manie) + -mane < μεγαλο(μανία) + -μανής (διαφορετικό με την (ελληνιστική κοινή) μεγαλομανής 'μανιακός')

Προφορά

ΔΦΑ : /me.ɣa.lo.maˈnis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : με‐γα‐λο‐μα‐νής

Επίθετο

μεγαλομανής, -ής, -ές

• που έχει μανία με τα μεγαλεία, που θέλει να μεγαλοπιάνεται, να δείχνει πλούσιος και να ζει πλούσια, να περιφρονεί το μέτριο

  ⮡  Αυτή είναι καλός άνθρωπος, αλλά ο άντρας της είναι ένα μεγαλομανές τέρας.

Μεταφράσεις

    μεγαλομανής

αγγλικά : megalomaniac (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• μεγαλομανής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μεγαλομανής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.