μακαρίτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μακαρίτης	οι	μακαρίτες & μακαρίτηδες
γενική	του	μακαρίτη	των	μακαριτών & μακαρίτηδων
αιτιατική	τον	μακαρίτη	τους	μακαρίτες & μακαρίτηδες
κλητική		μακαρίτη		μακαρίτες & μακαρίτηδες
Κατηγορία όπως «λαχειοπώλης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μακαρίτης < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική μακαρίτης

μακαρίτης αρσενικό (θηλυκό: μακαρίτισσα)

ο πεθαμένος· χαρακτηρισμός, αναφορά σε άνθρωπο που έχει αποβιώσει (λέγεται συνήθως με συμπάθεια ή ευχετικά)
⮡ Να σ' άκουγε τώρα ο μακαρίτης ο πατέρας σου, θα έσκαγε από το θυμό του!

ουσιστικοποιημένα:

μακαρίτης