λιβάδιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	λιβάδιον	τὰ	λιβάδιᾰ
γενική	τοῦ	λιβαδίου	τῶν	λιβαδίων
δοτική	τῷ	λιβαδίῳ	τοῖς	λιβαδίοις
αιτιατική	τὸ	λιβάδιον	τὰ	λιβάδιᾰ
κλητική ὦ!		λιβάδιον		λιβάδιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λιβαδίω
γεν-δοτ	τοῖν		λιβαδίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λιβάδιον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική λιβ(άς) + υποκοριστικό επίθημα -άδιον

Ουσιαστικό

λιβάδιον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

1. (υποκοριστικό)
   1. μικρή πηγή
   2. μικρό ρυάκι
2. (συνεκδοχικά) τόπος με νερά
3. (συνεκδοχικά) λιβάδι

   ≈ συνώνυμα: λειμών

4. (βότανο) είδος βοτάνου

   ≈ συνώνυμα: κενταυρίς (Κενταύριον τὸ μικρόν, Centaureum parvum)

Πηγές

• λιβάδιον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• λιβάδιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.