λειμών

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	λειμών	οἱ	λειμῶνες
γενική	τοῦ	λειμῶνος	τῶν	λειμώνων
δοτική	τῷ	λειμῶνῐ	τοῖς	λειμῶσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	λειμῶνᾰ	τοὺς	λειμῶνᾰς
κλητική ὦ!		λειμών		λειμῶνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λειμῶνε
γεν-δοτ	τοῖν		λειμώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'χειμών' όπως «χειμών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λειμών < λείβω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: (καθαρεύουσα) λειμών, ⇘ νέα ελληνικά: λειμώνας

Ουσιαστικό

λειμών αρσενικό

• λειμώνας, το λιβάδι

  ※  5ος αιώνας πκε, ⌘Σοφοκλής, Αἴας, 654-656

  ἀλλ᾽ εἶμι πρός τε λουτρὰ καὶ παρακτίους | λειμῶνας, ὡς ἂν λύμαθ᾽ ἁγνίσας ἐμὰ | μῆνιν βαρεῖαν ἐξαλύξωμαι θεᾶς·

  Λοιπόν το αποφασίζω, θα πάω να λούσω το κορμί μου | πέρα στους λειμώνες, εκεί στο περιγιάλι, να το εξαγνίσω | από τον ρύπο, ανίσως και γλιτώσω απ᾽ τη βαριά οργή της Αθηνάς.

  Μετάφραση (2012): Δημήτρης Μαρωνίτης @greek‑language.gr

Δείτε επίσης

• (καθαρεύουσα) λειμών: λειμώνας

  ※  Είσαι ωραία ως άνθος λειμώνος (Εμμανουήλ Ροΐδης, Η Πάπισσα Ιωάννα, 1866)

Πηγές

• λειμών - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• λειμών - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.