λειχούδης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	λειχούδης	η	λειχούδα	το	λειχούδικο
γενική	του	λειχούδη	της	λειχούδας	του	λειχούδικου
αιτιατική	τον	λειχούδη	τη	λειχούδα	το	λειχούδικο
κλητική		λειχούδη		λειχούδα		λειχούδικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	λειχούδηδες	οι	λειχούδες	τα	λειχούδικα
γενική	των	λειχούδηδων		—	των	λειχούδικων
αιτιατική	τους	λειχούδηδες	τις	λειχούδες	τα	λειχούδικα
κλητική		λειχούδηδες		λειχούδες		λειχούδικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

λειχούδης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική λειχούδης < αρχαία ελληνική λείχω + -ούδης

Επίθετο

λειχούδης, -α, -ικο

• ετυμολογική γραφή του λιχούδης

Ουσιαστικό

λειχούδης αρσενικό

• ετυμολογική γραφή του λιχούδης

Συγγενικά

• αλειχούδευτος
• λειχουδιά
• λειχουδιάρης
• λειχουδιάρικος
• λειχούδικος

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

λειχούδης < αρχαία ελληνική λείχω + -ούδης

Επίθετο

λειχούδης

• λιχούδης

Συγγενικά

• λειχουδιάρης

Πηγές

• λειχούδης -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].