λαθραῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό & θηλυκό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	λαθραῖος	ἡ	λαθραίᾱ	τὸ	λαθραῖον
γενική	τοῦ/τῆς	λαθραίου	τῆς	λαθραίᾱς	τοῦ	λαθραίου
δοτική	τῷ/τῇ	λαθραίῳ	τῇ	λαθραίᾳ	τῷ	λαθραίῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	λαθραῖον	τὴν	λαθραίᾱν	τὸ	λαθραῖον
κλητική ὦ!		λαθραῖε		λαθραίᾱ		λαθραῖον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	λαθραῖοι	αἱ	λαθραῖαι	τὰ	λαθραῖᾰ
γενική	τῶν	λαθραίων	τῶν	λαθραίων	τῶν	λαθραίων
δοτική	τοῖς/ταῖς	λαθραίοις	ταῖς	λαθραίαις	τοῖς	λαθραίοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	λαθραίους	τὰς	λαθραίᾱς	τὰ	λαθραῖᾰ
κλητική ὦ!		λαθραῖοι		λαθραῖαι		λαθραῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	λαθραίω	τὼ	λαθραίᾱ	τὼ	λαθραίω
γεν-δοτ	τοῖν	λαθραίοιν	τοῖν	λαθραίαιν	τοῖν	λαθραίοιν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ος, περισσότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'βέβαιος' όπως «λαθραῖος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

λαθραῖος, ήδη τον 6ο/5ο αιώνα < επίρρημα λάθρᾳ / λάθρῃ (κρυφά) + -αῖος < *λάθ-ρος < θέμα λαθ- του λανθάνω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα → δείτε τη λέξη λανθάνω

Επίθετο

λαθραῖος, -ος, -ον & -ος, -α, -ον

• μυστικός, απόκρυφος

Παράγωγα

• λαθραίως (επίρρημα)

Συγγενικά

 ετυμολογικό πεδίο 
λαθρ- 

• λαθρο- Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα λαθρο- στο Βικιλεξικό

και

• λάθρᾳ / λάθρῃ
• λαθραιόκοιτος
• λαθραιοπραγέω
• λαθρίδιος
• λαθριμαῖος
• λάθριος
• νυκτιλαθραιοφάγος

Πηγές

• λαθραῖος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• λαθραῖος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.