κόρις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	κόρῐς	οἱ	κόρεις
γενική	τοῦ	κόριος & κόρεως (αττικός) κόριδος (3η κλίση)	τῶν	κόρεων
δοτική	τῷ	κόρει	τοῖς	κόρεσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	κόρῐν	τοὺς	κόρεις
κλητική ὦ!		κόρῐ		κόρεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κόρει
γεν-δοτ	τοῖν		κορέοιν
Η γενική ενικού έχει και τους τύπους κόριος & κόριδος
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κόρις < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *koris

Ουσιαστικό

κόρις αρσενικό

1. (εντομολογία) παράσιτο έντομο, κοριός, κόριζα
2. (ιχθυολογία) είδος ψαριού, ο γύλος

   ≈ συνώνυμα: ἔσχαρος

3. (φυτό) είδος φυτού το κορίανδρο / κόλιαντρο
4. γυναικείο κόσμημα

Δείτε επίσης

• Κορήγονος στη Βικιπαίδεια 

Πηγές

• κόρις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κόρις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.