κόλιαντρο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κόλιαντρο	τα	κόλιαντρα
γενική	του	κόλιαντρου	των	κόλιαντρων
αιτιατική	το	κόλιαντρο	τα	κόλιαντρα
κλητική		κόλιαντρο		κόλιαντρα
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Γλαστράκι με κόλιαντρο.

Οι σπόροι του κόλιαντρου.

Ετυμολογία

κόλιαντρο < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κολίαντρον < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή κολίανδρον < κορίανδρον (με προφορά [nd])< κόριον, υποκοριστικό του κόρις

Ουσιαστικό

κόλιαντρο ουδέτερο

• (φυτό, γαστρονομία) αρωματικό φυτό που το χρησιμοποιούμε και ως μπαχαρικό

Άλλες μορφές

• κόλιαντρος

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις σκόρος και κοριός

Μεταφράσεις

    κόλιαντρο

→ δείτε τη λέξη κόλιαντρος