κόντες

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κόντες	οι	κόντηδες
γενική	του	κόντε	των	κόντηδων
αιτιατική	τον	κόντε	τους	κόντηδες
κλητική		κόντε		κόντηδες
Κατηγορία όπως «κόντες» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κόντες < ιταλική conte < παλαιά γαλλική conte / compte < λατινική computus < computo < puto

Ουσιαστικό

κόντες αρσενικό

• (ιδιωματικό, στα Επτάνησα) ο κόμης

Άλλες μορφές

• κόντης

Μεταφράσεις

    κόντες

γαλλικά : comte (fr) ιταλικά : conte (it)