κωκυτός

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

κωκυτός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κωκυτός

Ουσιαστικό

κωκυτός, -οῦ αρσενικό

• θρήνος, κλάμα

Άλλες μορφές

• κωχυτός

Πηγές

• κωκυτός -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• σελ. 56, Τόμος Θ΄ --Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	κωκυτός	οἱ	κωκυτοί
γενική	τοῦ	κωκυτοῦ	τῶν	κωκυτῶν
δοτική	τῷ	κωκυτῷ	τοῖς	κωκυτοῖς
αιτιατική	τὸν	κωκυτόν	τοὺς	κωκυτούς
κλητική ὦ!		κωκυτέ		κωκυτοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κωκυτώ
γεν-δοτ	τοῖν		κωκυτοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κωκυτός < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κωκυτός, -οῦ αρσενικό

1. θρήνος, κραυγή

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 22 (Χ. Ἕκτορος ἀναίρεσις.), στίχ. 409 (408-409)

   ᾤμωξεν δ᾽ ἐλεεινὰ πατὴρ φίλος, ἀμφὶ δὲ λαοὶ | κωκυτῷ τ᾽ εἴχοντο καὶ οἰμωγῇ κατὰ ἄστυ.

   μ᾽ αυτήν και ο γέρος έκλαιε, και ολόγυρα εις την πόλιν | όλος οδύρετ᾽, ο λαός, φρικτά θρηνολογούσε.

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 22 (Χ. Ἕκτορος ἀναίρεσις.), στίχ. 447 (447-448)

   κωκυτοῦ δ᾽ ἤκουσε καὶ οἰμωγῆς ἀπὸ πύργου· | τῆς δ᾽ ἐλελίχθη γυῖα, χαμαὶ δέ οἱ ἔκπεσε κερκίς·

   και ως άκουσε ξεφωνητά και κλάματ᾽ απ᾽ τον πύργον, | εσείσθηκαν τα μέλη της, της έπεσε η περόνη

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Αἴας, στίχ. 851 (850-851)

   ἦ που τάλαινα, τήνδ᾽ ὅταν κλύῃ φάτιν, | ἥσει μέγαν κωκυτὸν ἐν πάσῃ πόλει.

   Που όταν η δύστυχη ακούσει αυτή την είδηση, | μεγάλον κοπετό σίγουρα θα σηκώσει σ᾽ όλη την πόλη.

   Μετάφραση (2012): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, Αθήνα: ΜΙΕΤ @greek‑language.gr

2. (ως κύριο όνομα) (Κωκυτός) ο ποταμός των θρήνων στον Άδη

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κωκύω

Πηγές

• κωκυτός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κωκυτός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.