κούλας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κούλας	οι	κούλες
γενική	του	κούλα	των	κουλών
αιτιατική	τον	κούλα	τους	κούλες
κλητική		κούλα		κούλες
Κατηγορία όπως «γαλαξίας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κούλας < μεσαιωνική ελληνική κουλᾶς / κουλά < τουρκική kule < οθωμανική τουρκική قله (kulle) < περσική قله (qolle) < αραβική قلة (qulla, κορυφή)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈku.las/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κού‐λας

Ουσιαστικό

κούλας αρσενικό

• (παρωχημένο) πύργος, ακρόπολη

Μεταφράσεις

    κούλας

→ δείτε τις λέξεις πύργος και ακρόπολη