κουφάρι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κουφάρι	τα	κουφάρια
γενική	του	κουφαριού	των	κουφαριών
αιτιατική	το	κουφάρι	τα	κουφάρια
κλητική		κουφάρι		κουφάρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κουφάρι < μεσαιωνική ελληνική κουφάρι / κουφάριν / κουφάριον < αρχαία ελληνική κοῦφος

Ουσιαστικό

κουφάρι ουδέτερο

1. νεκρό ζώο, συνήθως άταφος

   ≈ συνώνυμα: ψοφίμι

2. (μειωτικό) το πτώμα ενός ανθρώπου, το σώμα νεκρού ανθρώπου

   ※  Ακόμα και να πέθαινα, έπρεπε να έρθουν, ν' αμπαλάρουν το κουφάρι μου και να το στείλουν για θάψιμο στην πατρίδα. (Αντώνης Σουρούνης (1985) Οι πρώτοι πεθαίνουν τελευταίοι [μυθιστόρημα])

3. (μεταφορικά) το σώμα αντικειμένων που είναι σε αποσύνθεση ή παρακμή

   το κουφάρι του πλοίου στέκει στο καρνάγιο σκουριασμένο, πολλά χρόνια τώρα

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κούφος

Μεταφράσεις

    κουφάρι

αγγλικά : carcass (en) γαλλικά : 1. charogne (fr) 2. carcasse (fr)