κλαρινέτο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κλαρινέτο	τα	κλαρινέτα
γενική	του	κλαρινέτου	των	κλαρινέτων
αιτιατική	το	κλαρινέτο	τα	κλαρινέτα
κλητική		κλαρινέτο		κλαρινέτα
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Κλαρινέτο.

Ετυμολογία

κλαρινέτο < (άμεσο δάνειο) ιταλική clarinetto, υποκοριστικό του clarino (κλαρίνο)

Προφορά

ΔΦΑ : /kla.ɾiˈne.to/

Ουσιαστικό

κλαρινέτο ουδέτερο

• (μουσικό όργανο) πνευστό ξύλινο μουσικό όργανο, αερόφωνο με μονό γλωσσίδι, κυλινδρικό, με κλειδιά που ανοιγοκλείνουν τρύπες. Είναι μέλος της συμφωνικής ορχήστρας (κυρίως τα κλαρινέτα που ηχούν σε σι ύφεση ή σε λα) και χαρακτηριστικό όργανο της τζαζ.

Συνώνυμα

• ευθύαυλος (επίσημο, καθαρεύουσα)
• κλαρίνο (ονομασία για την παραδοσιακή μουσική)

Συγγενικά

• κλαρινετίστας (αρσενικό), κλαρινετίστα (θηλυκό)
• κλαριντζής (αρσενικό)

Δείτε επίσης

• κλαρινέτο στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    κλαρινέτο

αγγλικά : clarinet (en) γαλλικά : clarinette (fr) γερμανικά : Klarinette (de) ιταλικά : clarinetto (it)