καταπακτή

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	καταπακτή	οι	καταπακτές
γενική	της	καταπακτής	των	καταπακτών
αιτιατική	την	καταπακτή	τις	καταπακτές
κλητική		καταπακτή		καταπακτές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καταπακτή < αρχαία ελληνική καταπακτή < καταπήγνυμι < κατά + πήγνυμι

Ουσιαστικό

καταπακτή θηλυκό

1. οριζόντια πόρτα σε δάπεδο ή οροφή που οδηγεί σε ξεχωριστό χώρο
2. (οικείο) (συνεκδοχικά) ο χώρος που βρίσκεται πίσω από την καταπακτή (1)

Άλλες μορφές

• καταπαχτή

Μεταφράσεις

    καταπακτή

αγγλικά : trapdoor (en), trap door (en) γαλλικά : trappe (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Επίθετο

καταπακτή θηλυκό

• καταπακτή θύρα: καταπακτή