κάτοπτρον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	κάτοπτρον	τὰ	κάτοπτρᾰ
γενική	τοῦ	κατόπτρου	τῶν	κατόπτρων
δοτική	τῷ	κατόπτρῳ	τοῖς	κατόπτροις
αιτιατική	τὸ	κάτοπτρον	τὰ	κάτοπτρᾰ
κλητική ὦ!		κάτοπτρον		κάτοπτρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κατόπτρω
γεν-δοτ	τοῖν		κατόπτροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κάτοπτρον < κατά + ὄψ < πρωτοελληνική *ókʷs < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₃ókʷs (μάτι) < *h₃ekʷ- (βλέπω)

Ουσιαστικό

κάτοπτρον ουδέτερο

• κάτοπτρο, καθρέφτης

Συγγενικά

• ἐγκατοπτρίζομαι
• κατοπτρικός
• κατοπτρῖτις
• κατοπτρίζω
• κατοπτροειδής
• και → δείτε τη λέξη κατόψομαι

Πηγές

• κάτοπτρον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κάτοπτρον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.